„Vinátta“: Munur á milli breytinga

Úr Wikivitnun, frjálsa tilvitnanasafninu
Efni eytt Efni bætt við
m robot Bæti við: ku:Dostanî
Lína 32: Lína 32:
[[it:Amicizia]]
[[it:Amicizia]]
[[ja:友情]]
[[ja:友情]]
[[ku:Dostanî]]
[[lt:Draugystė]]
[[lt:Draugystė]]
[[ml:സൗഹൃദം]]
[[ml:സൗഹൃദം]]

Útgáfa síðunnar 13. janúar 2011 kl. 04:01

Vinátta er hugtak sem er notað um stuðningsríkt og hjálplegt samband milli tveggja eða fleiri manna sem byggir yfirleitt á gagnkvæmri virðingu og væntumþykju.

Tilvitnanir

  • „Fullkomin vinátta er vinátta góðra manna sem eru gæddir sömu dyggðum, því þeir óska hvor öðrum heilla af því þeir eru góðir og þeir eru góðir í sjálfum sér. Þeir sem óska vini sínum heilla sjálfs hans vegna eru mestir vinir, því þeir gera þetta eðli sínu samkvæmt en ekki tilfallandi. Þess vegna endist vináttan svo lengi sem góðleiki þeirra og dyggð endast.“
Aristóteles, Siðfræði Níkomakkosar (þýð. Svavars Hrafns Svavarssonar)
  • „Vinurinn er annað sjálf.“
Aristóteles, Siðfræði Níkomakkosar 1166a31 (þýð. Svavars Hrafns Svavarssonar)
  • „Ég get aðeins hvatt ykkur til að setja vináttuna ofar öllu öðru hér í heimi því ekkert er í jafn miklu samræmi við innsta eðli mannsins. Það er ekkert sem hefur meira gildi, hvort heldur vel gengur eða á móti blæs.“
Marcus Tullius Cicero, Um vináttuna V.17 (þýð. Margrétar Oddsdóttur).
  • „Það réttlætir þess vegna ekki syndina að hún hún hafi verið framin fyrir vináttu sakir.“
Marcus Tullius Cicero, Um vináttuna XI (þýð. Margrétar Oddsdóttur).